Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Η Σχέση της Δημιουργίας του Σύμπαντος με την παρατήρηση



Από τον Παρασκευά Λιβάνη,
Φυσικό


Εισαγωγή
       Ο τίτλος του άρθρου «Η σχέση της δημιουργίας του Σύμπαντος με την παρατήρηση» δημιουργεί την εντύπωση ότι πρόκειται για ένα θέμα μεταφυσικής. Όμως, όπως θα φανεί από τις λεπτομέρειες, πρόκειται για ένα θέμα, καθαρά Φυσικής. Η Φυσική και η μεταφυσική έχουν ένα κοινό σκοπό, να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τη φύση και τους νόμους που τη διέπουν. H Φυσική χρησιμοποιεί την παρατήρηση και τα πειράματα. H μεταφυσική είναι η άγνωστη Φυσική. Χρησιμοποιεί, εκτός από τη λογική, και τη διαίσθηση. H μεταφυσική ερευνά και το υλικό Σύμπαν αλλά και τον εσωτερικό νοητικό και υπερνοητικό κόσμο. Το θέμα του άρθρου θα συζητηθεί με λογικούς συλλογισμούς από την επιστήμη του μικρόκοσμου, την Κβαντομηχανική καθώς και με ερμηνείες από αντίστοιχα πειράματα.

Η παρατήρηση επηρεάζει τα φαινόμενα
       Οι φυσικοί στην αρχή του εικοστού αιώνα, μελέτησαν τις κινήσεις των σωματιδίων της ύλης. Από τις παρατηρήσεις και τα πειράματα τους δημιουργήθηκε η επιστήμη του μικρόκοσμου, η Κβαντομηχανική. Μέχρι τότε, επικρατούσε η αιτιοκρατία και το μηχανιστικό μοντέλο της φύσης. Τα πειράματα όμως της Κβαντομηχανικής έδιναν διαφορετικά αποτελέσματα με τις ίδιες συνθήκες. Δηλαδή, καταργούσαν την αιτιοκρατία και το μηχανιστικό μοντέλο της φύσης. Αυτό γιά τους φυσικούς ήταν ένα μυστήριο. Η λύση του μυστηρίου ήρθε από τον Werner Karl Heisenberg, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η παρατήρηση των σωματιδίων από ένα ον με συνείδηση, τα επηρεάζει και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να το αποφύγουμε αυτό.

       Πολλοί επιστήμονες εναντιώθηκαν και αμφισβήτησαν αυτή τη δύσκολη και μπερδεμένη ιδέα. Υποστήριξαν ότι η ιδέα αυτή, πήγαινε ενάντια στην κοινή λογική και στην καθημερινή εμπειρία. Ο Einstein π.χ. υποστήριζε πως δεν μπορεί με τίποτα να παραδεχτεί ότι η ανθρώπινη συνείδηση, ο ανθρώπινος παρατηρητής είναι αυτός που επηρεάζει κάθε παρατηρούμενη φυσική διαδικασία. Και μάλιστα επέμενε στην άποψή του αυτή μέχρι το τέλος της ζωής του! Επιστημονικά πειράματα που έγιναν αργότερα, έδειξαν πως ο παρατηρητής είναι απαραίτητος όχι μονάχα για να παρατηρήσει την εξέλιξη ενός κβαντικού φαινομένου, αλλά ακόμα και για να συμβεί αυτό το φαινόμενο! Ο Τζων Γουίλερ (John Wheeler) του Πανεπιστημίου του Τέξας λέει για την επιστήμη του μικρόκοσμου, την Κβαντομηχανική:
       «Η Κβαντομηχανική μας ανάγκασε να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν ότι ο παρατηρητής είναι αναγκαίος για την δημιουργία του Σύμπαντος όπως και το Σύμπαν είναι αναγκαίο για την δημιουργία του παρατηρητή» Βλέπε το χρονικό του Χρόνου. Stephen Hawking. Σελίδα 236.

Η ανθρώπινη Συνείδηση με την Παρατήρηση δημιουργεί!
       Ο Τζων Γουίλερ επίσης θεωρεί ότι το Σύμπαν δημιουργήθηκε, αφού δημιουργήθηκε η ανθρώπινη συνείδηση που έδωσε «απτή» πραγματικότητα στο Σύμπαν, όχι μόνο για το παρόν του αλλά και για το παρελθόν του. Με το να παρατηρεί ο άνθρωπος τα φωτόνια της κοσμικής ακτινοβολίας, την ηχώ της μεγάλης έκρηξης, δημιουργεί την ίδια την μεγάλη έκρηξη και το Σύμπαν.
Βλέπε Κβαντική Φυσική και Πραγματικότητα. John Gribbin. Σελίδα 277.
       Είναι φυσικό να δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε αυτή τη δύσκολη και μπερδεμένη ιδέα του Τζων Γουίλερ που πάει ενάντια στην κοινή λογική και στην καθημερινή εμπειρία. Πως είναι δυνατόν η ανθρώπινη συνείδηση ΤΩΡΑ να δημιουργεί την μεγάλη έκρηξη και το Σύμπαν που έγινε ΠΡΙΝ ΑΠΟ 14 Δισεκατομύρια χρόνια!! Και όμως αυτή η δύσκολη ιδέα αποδεικνύεται πειραματικά, με ένα απλό αλλά ιστορικό πείραμα, το λεγόμενο πείραμα της «διπλής σχισμής». Για το πείρα μα αυτό ο τιμηθείς με το βραβείο Νόμπελ Richard P. Feynman γράφει: Το πείραμα της «διπλής σχισμής» είναι αδύνατον, απολύτως αδύνατον να εξηγηθεί με οποιονδήποτε κλασσικό τρόπο και περιλαμβάνει μέσα του την ουσία της Κβαντομηχανικής. Στην πραγματοκότητα περιέχει το μοναδικό μυστήριο της Φυσικής.
       Σε αυτό το πείραμα βασίζονται όλα όσα θα αναπτύξουμε σε αυτή την εργασία, γιαυτό πρέπει να το περιγράψουμε. Αν βρείτε την περιγραφή που δίνουμε δύσκολη, παραθέτουμε στο τέλος του άρθρου τη διεύθυνση ενός ΒΙΝΤΕΟ όπου ο Παππούς της «Κβαντικής Παραδοξότητας» εξηγεί καλύτερα το πείραμα, παραστατικά, με εικόνες και με απλά λόγια!

Το πείραμα της διπλής σχισμής του Young
       Το φως αποτελείται από φωτόνια. Το 1801 ο Αγγλος φυσικός Τόμας Γιάνγκ (Thomas Young) έκανε ένα πείραμα που έδειξε ότι το φως έχει και κυματική υφή. Δηλαδή, τα φωτόνια από τα οποία αποτελείται το φως συμπεριφέρονται σαν να ήταν κύματα. Ο Γιανγκ έριξε λευκό φως σε ένα πέτασμα, στο οποίο υπήρχαν δύο λεπτές σχισμές. Πίσω από το πέτασμα υπήρχε ένας τοίχος. Αν το φως αποτελείτο μόνο από σωματίδια, θα έπρεπε να δει κανείς δύο φωτεινές κηλίδες κυκλικές επάνω στον τοίχο. Οι κυκλικές αυτές κηλίδες θα αντιστοιχούσαν στα σημεία όπου τα φωτόνια που πέρασαν τις δύο σχισμές, συνάντησαν τον τοίχο. Όμως, αντί για τις κυκλικές κηλίδες, το φως σχημάτιζε πάνω στον τοίχο χρωματιστές λωρίδες, τους λεγόμενους κροσσούς συμβολής (ένα μοτίβο από εναλλασόμενες φωτεινές και σκοτεινές γραμμές). Αυτό μαρτυρούσε ότι το φως ταξίδεψε ως κύμα, και όταν πέρασε τις δύο σχισμές δημιούργησε δυο νέα κύματα που προκάλεσαν συμβολή.

Το πείραμα της διπλής σχισμής με άλλα σωματίδια
       Το πείραμα της διπλής σχισμής του Young επαναλήφθηκε αργότερα με δέσμες ηλεκτρονίων αντί για φωτόνια. Τα ηλεκτρόνια έπεφταν επάνω στο πέτασμα, περνούσαν από τις δυο σχισμές του πετάσματος και στη συνέχεια έπεφταν επάνω σε μία οθόνη. Παρατηρήθηκε ότι τα ηλεκτρόνια σχημάτιζαν πάνω στην οθόνη χρωματιστές λωρίδες, κροσσούς συμβολής. Τα ηλεκτρόνια δηλαδή συμπεριφέρον ταν σαν κύματα. Κάθε ηλεκτρόνιο περνούσε συγχρόνως και από τις δυο σχισμές του πετάσματος. Το πείραμα της διπλής σχισμής επαναλήφθηκε αργότερα και με δέσμες άλλων σωματιδίων όπως πρωτόνια, σωματίδια α, νετρόνια κτλ. Παρατηρήθηκε ότι και τα σωματίδια αυτά συμπεριφέρονταν σαν να ήταν κύματα. Χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και μεγάλα μόρια τα λεγόμενα bucky. Τα bucky αποτελούνται από πολλά άτομα το καθένα, όπως από εξήντα έως εβδομήντα άτομα άνθρακα. Και τα σωματίδια αυτά (τα bucky), παρά το μέγεθός τους, συμπεριφέρονταν σαν να ήταν κύματα. Αργότερα η τεχνολογία επέτρεψε να επαναληφθούν τα πειράματα και με ένα σωματίδιο τη φορά, αντί για δέσμη σωματιδίων. Παρατηρήθηκε ότι και τα μεμονωμένα αυτά σωματίδια εξακολουθούσαν να συμπεριφέρονται σαν να ήταν κύματα.

Χρήση ανιχνευτών στο πείραμα της διπλής σχισμής
       Καθώς όμως προχώρησε η τεχνολογία, αναπτύχθηκαν συσκευές που μπορούσαν να παρατηρούν τα μεμονωμένα σωματίδια, δηλαδή αισθητήρια όργανα ή ανιχνευτές. Οι ανιχνευτές αυτοί μπορούσαν να παρατηρούν μεμονωμένα σωματίδια καθώς αυτά κατευθύνονταν προς κάποια από τις σχισμές. Και τότε παρατηρήθηκε ακόμη ένα παράξενο συμβάν: μόλις ένας ανιχνευτής παρατηρούσε κάποιο σωματίδιο που όδευε προς μία σχισμή, το σωματίδιο σταματούσε να συμπεριφέρεται σαν κύμα. Η εικόνα συμβολής εξαφανιζόταν! Όταν δηλαδή τα σωματίδια ήταν υπό παρατήρηση, συμπεριφέρονταν σαν να ήταν μόνο σωματίδια, και περνούσαν είτε από τη μία σχισμή είτε από την άλλη. Έπαψαν να συμπεριφέρονται σαν κύματα και να περνούν συγχρόνως και από τις δυο σχισμές του πετάσματος Όταν αφαιρέθηκαν οι ανιχνευτές, τα σωματίδια συμπεριφέρθηκαν πάλι σαν να ήταν κύματα. Περνούσαν συγχρόνως και από τις δύο σχισμές την ίδια στιγμή, και δημιουργούσαν εικόνα συμβολής! Το πείραμα αυτό, που εξακολουθεί να επαναλαμβάνεται σε πανεπιστήμια και σε ερευνητικά κέντρα, αποδεικνύει ότι η συνείδηση έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την ύλη!
       Οι φυσικοί σκέφτηκαν να παρατηρούν τα σωματίδια αφού περάσουν τη σχισμή. Σκέφτηκαν ότι μια και τα σωματίδια δεν ήταν υπό παρακολούθηση καθώς κατευθύνονταν προς κάποια από τις σχισμές, θα συμπεριφέρονταν σαν κύματα, και έτσι θα τα έβλεπαν. Όμως με έκπληξη διεπίστωσαν ότι τα σωματίδια δεν συμπεριφέρονταν σαν κύματα, λες και είχαν προβλέψει ότι θα τα παρατηρούσαν αφού περνούσαν τις σχισμές. Ακόμα, τα σωματίδια σταματούσαν να συμπεριφέρονται σαν κύματα, όταν τα παρατηρούσαν αρκετή ώρα αφού είχαν περάσει τις σχισμές!

Πιθανές ερμηνείες της συμπεριφοράς των σωματιδίων υπό παρατήρηση
       Μία εξήγηση που θα μπορούσαμε να δόσουμε στο περίεργο αυτό φαινόμενο, είναι ότι τα σωματίδια έχουν συνείδηση και μπορούν να μαντέψουν ή να προβλέψουν ότι θα παρατηρηθούν. ’λλη εξήγηση που θα μπορούσαμε να δόσουμε είναι ότι η παρατήρηση από κάποια ανθρώπινη Συνείδηση κάνει τα σωματίδια να τροποποιούν το παρελθόν τους! Ο Τζων Γουίλερ (John Wheeler) απέδειξε ότι η παρατήρηση μπορεί να επηρεάσει τα σωματίδια ακόμη και αναδρομικά, αποδεικνύοντας ουσιαστικά, ότι η συνείδηση είναι πέρα από τον χωρόχρονο. Έτσι, ένα φωτόνιο της κοσμικής ακτινοβολίας που δημιουργήθηκε τη στιγμή της μεγάλης έκρηξης, και ταξιδεύει 14 Δισεκατομύρια χρόνια, όταν παρατηρηθεί, τροποποιεί το παρελθόν του. Δηλαδή η συνείδηση έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την ίδια την δημιουργία του Σύμπαντος!

Μέχρι πιό βαθμό η παρατήρηση επηρεάζει τα φαινόμενα;
       Το πείραμα της «διπλής σχισμής» έχει διχάσει τους φυσικούς. ’λλοι δέχονται ότι η παρατήρηση από κάποια ανθρώπινη Συνείδηση επηρεάζει τα φαινόμενα και άλλοι όχι. Ακούγεται ρομαντικό το ότι η συνείδηση έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την ίδια τη δημιουργία του Σύμπαντος! Πάντως όλο και περισσότεροι Φυσικοί παραδέχονται ότι κάτι πρέπει να συμβαίνει με την παρατήρηση και πιστεύουν ότι στις μελλοντικές θεωρίες για την ύλη, είναι απαραίτητο να συμπεριληφθεί και η ανθρώπινη συνείδηση, αν θέλουμε να κατανοήσουμε πλήρως τα φυσικά φαινόμενα.
Βλέπε Κρίσιμη Καμπή. Fritjof Capra. Σελίδα 117

Η συνείδηση και η δημιουργία του Σύμπαντος
       Η σχέση της συνείδησης με τη δημιουργία του Σύμπαντος έχει απασχολήσει φιλοσόφους, επιστήμονες θετικών και άλλων επιστημών, θεολόγους, συγγραφείς, ζωγράφους, μουσικούς και πλήθος από απλούς ανθρώπους καθώς και ανθρώπους του πνεύματος που αναζητούν την αλήθεια. Ο Sergio Endrigo το 1963 παρουσίασε το τραγούδι La rosa bianca σε ποίηση του Χοσέ Μαρτί. Το τραγούδι αυτό μπορεί να θεωρηθεί σαν μία θαυμάσια αλληγορία της Δημιουργίας ενός Σύμπαντος που να τείνει στην τελειότητα (Καλλιεργώ ένα λευκό τριαντάφυλλο), αναδρομικά στο χρόνο (από τον Ιούλιο ως τον Ιανουάριο) γι αυτούς που ενδιαφέρονται ειλικρινά για την εξέλιξή του (για τον ειλικρινή φίλο) και όχι για αυτούς που θέλουν μόνο να το εκμεταλευτούνε (ούτε αγκά θια ούτε τσουκνίδες καλλιεργώ). Παραθέτουμε τα λόγια του τραγουδιού με μία ελληνική μετάφραση (όχι την τέλεια μετάφραση κατ’ ανάγκη..), καθώς και το ίδιο το τραγούδι για να το ακούσετε σε μορφή VIDEO στην διεύθυνση:

http://www.youtube.com/watch?v=uDYjL3uOqJ4

Coltivo una rosa bianca in luglio come in gennaio,
per l’amico sincero che mi dà la sua mano franca.
Per chi mi vuol male e mi stanca questo cuore con
cui vivo, cardi nè ortiche coltivo, coltivo una rosa bianca.

Καλλιεργώ ένα λευκό τριαντάφυλλο από τον Ιούλιο ως τον Ιανουάριο
για τον ειλικρινή φίλο που μου δίνει το χέρι του ειλικρινά.
Για αυτούς που θέλουν το κακό μου και τη στασιμότητά μου
αυτή είναι η καρδιά μου με αυτή Ζω, ούτε αγκάθια ούτε τσουκνίδες
καλλιεργώ καλλιεργώ ένα λευκό τριαντάφυλλο.

Ένα ΒΙΝΤΕΟ του πειράματος των δύο οπών. Κάντε ΚΛΙΚ σε μία από τις παρακάτω διευθύνσεις ενός ΒΙΝΤΕΟ όπου «ο Παππούς της Κβαντικής Παραδοξότητας» εξηγεί το πείραμα των δύο οπών, παραστατικά, με εικόνες και με απλά λόγια!

http://www.youtube.com/watch?v=cxRKcxRlBNQ

http://www.youtube.com/watch?v=lGpmBLBOevs


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
(1). Lectures on Physics. Vol. III. Richard Feynman.
(2). Δοκίμια. Stephen Hawking.
(3). Το ΤΑΟ και η Φυσικη. Fritjof Capra.
(4). Κρίσιμη Καμπή. Fritjof Capra.
(5). Κβαντική Φυσική και Πραγματικότητα. John Gribbin.
(6). Τα μυστήρια του Χώρου. John Gribbin.
(7). Το χρονικό του Χρόνου. Stephen Hawking.
(8). Quantum Mechanics. Kurt Gottfried.
(9). Φυσική και φιλοσοφία. Werner Heisenberg.
(10). Κβαντικά Παράδοξα. Jim Al-Khalili.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου